Zaległości - koce z Hallstatt

Tak se przejrzałam ostatnie posty i właśnie uzmysłowiłam  sobie że w ogóle nie pokazywałam tutaj dwóch największych  robótek z ostatnich miesięcy!
Czyli kocyków dla Celtów :)

Bardziej to stylizacja i inspiracja niż stricte rekonstrukcja (wykonanie na krośnie poziomym, użycie grubej dwojonej wełny, itp), ale chłopakom chyba  podpasowało :)
No i ja sama jestem w miarę zadowolona,  bo jakoś technicznie dałam radę, pomimo zdecydowanie nie  przystosowanych do tego krosien i różnych niedociągnięć.
Ot na przykład, przy robieniu pierwszego z kocy, zasugerowałam  się pewną fotką z netu, tą poniżej dokładnie:

Zdjęcie Lessing Photo Archive 07-01-01/26 HALLSTATT CULTURE TEXTILES

A tu moja wersja :/  textil 74 z kopalni soli w Hallstatt

No i co?! 

No i dupa, bo to moje to też jest KRATA.

Tylko jej nie widać, bo patrząc na rekonstrukcję zasugerowałam się nią i również zrobiłam te cienkie paski wzdłużnie, podczas gdy wzdłuż powinny być te grube  :/ W dodatku zestaw kolorystyczny nie sprzyjał dobremu wyciąganiu kolorków w  tej kratce. No cóż, człowiek uczy się na błędach, właścicielowi to nie przeszkadzało a ja gdy zabierałam się za drugi z kocyków, już lepiej wiedziałam co  i jak zrobić żeby odpowiedni efekt osiągnąć :)

I wyszedł koc nr.2  textile 91  z Halstatt

Wygląda tak:

Tutaj sama już dobrałam kolory i wzór, tak by wyszła ładna i wyraźna kratka :)

Więcej tych świetnie zachowanych wzorków, możecie sobie obejrzeć na poniższym zestawieniu:

No i odrobinę wytłumaczenia technicznego. Otóż powyżej widać krosno z robotą w toku. Moja maleńka Viktoria, nigdy nie była przewidziana do tego typu zastosowań, to hobbystyczne krosno do robienia szalików i  ma za małą szerokość by odpowiedni koc utkać w jednym kawałku. Więc po prostu robię jak mogę - czyli tkam podwójną długość i zszywam. Dopilnowanie by kratki się nie rozjeżdżały to wyższa szkoła jazdy, w obu przypadkach udało mi się to gdzieś w 85% ;) Poza tym przy drugim kocyku, udało mi się już nieco apgrejdować ;) technikę wciskania długich osnów na malutkie wały. Przy pierwszym kocyku zrobiłam po prostu dwie osobne, identyczne osnowy z wszystkimi tego rozwiązania konsekwencjami (jak na przykład podwójne osnuwanie :/),  a przy drugim poszłam po rozum do głowy i stwierdziłam że przecie listewki, jako przekładki zajmują sporo miejsca, na  filmikach na youtube kobitki często używają do przekładania zwykły papier, który przecie jest cieńszy niż listewki i może uda się wcisnąć więcej osnowy z tym papierem. Wysłałam więc Nieuczesanego do Ikei, gdzie dostał prikaz by nabyć w dziale dziecięcym rolkę papieru do rysowania Mala.  Rozwiązanie to mogę spokojnie polecić, papier sprawdził się nieźle, na wały wcisnęłam jedną dwa razy dłuższą osnowę niż z listewkami :D   Co sprawiło, że miałam jedno przeciąganie tych przeklętych nitek mniej! Jedno wiem, do kocy potrzebne jest duże krosno, najlepiej o dużej szerokości z mechanizmem przerzutowym :( Ehh marzenia, na razie po prostu staram się łatać dziury i tyle. 

I wbrew pozorom nie narzekam na moją Viki, o nie! To naprawdę bardzo dobre krosno, tylko chyba żadnemu z jego konstruktorów nie śniło się nawet, że ktoś może próbować na nim tkać grube koce z dywanówki :/ No cóż, jak widać  się da choć bywa to kłopotliwe ;)

Reasumując, jestem zadowolona, chłopaki chyba też, mam nadzieję że się teraz miło lansują na Dymarkach Świętokrzyskich :) 

A ja za chwilę postaram się ogarnąć kolejne zaległości i może wreszcie uda mi się wyjść z czarnejdupy to poopisuję kolejne eksperymenty :/

A może nie...